zjawiska krasowe

Znaczenie zjawisk krasowych w budowie geologicznej złoża węgla brunatnego „Bełchatów” podkreślało w swych pracach wielu autorów [2.]. Jednakże przez blisko 25 lat eksploatacji nie udało się w sposób ewidentny udokumentować istnienia kopalnych form krasowych w bezpośrednim otoczeniu złoża węgla. Oprócz danych otworowych, często niejednoznacznych brak było ewidentnych przykładów istnienie form krasowych w strefach brzegowych rowu Kleszczowa. W 2000 roku po udostępnieniu poziomu +64m n.p.m. w okresie wiosennym stwierdzono w spągu VI piętra górniczego szereg kolistych zapadlisk przypominających kształtem strukturę lejków krasowych.

Zagrożenia w rowie II rzędu

Rów II-rzędu, to podrzędna jednostka tektoniczna w granicach Rowu Kleszczowa, zlokalizowana pomiędzy południowo-zachodnim skrzydłem antykliny Łękińska a wysadem solnym Dębina. Jest to wąska struktura o szerokości od 700 do 300m zawężająca się w kierunku zachodnim, zgodnie z postępem eksploatacji.

rów II rzędu

Złoże węgla brunatnego, eksploatowane przez kopalnię „Bełchatów”, zlokalizowane jest w rowie tektonicznym Kleszczowa. Rów ten, jako jednostka strukturalno – tektoniczna, zaznacza się w podłożu mezozoicznym jako wąskie i głębokie zapadlisko tektoniczne o przebiegu subrównoleżnikowym.

lokalizacja

Kopalnia węgla brunatnego "Bełchatów" znajduje sie w południowej części województwa łódzkiego, w powiecie bełchatowskim, na terenie gminy Kleszczów.

Bełchatowskie bursztyny

Zgodnie z wiedza encyklopedyczną - bursztyn (jantar, amber, elektrum (łac.), elektron (gr.)) - to kopalna żywica drzew iglastych, a w rzadszych przypadkach żywicujących liściastych drzew z grupy bobowców. Znanych jest około 60 odmian (gatunków). Najstarsze z nich pochodzą z utworów dewońskich (stwierdzono je w Kanadzie); najmłodsze, nie zaliczane zasadniczo do bursztynów są znajdowane w Ameryce Południowej, Afryce, Australii i Nowej Zelandii (kopal). Jego nazwa pochodzi z języka niemieckiego bernstein tzn. kamień który się pali.